zaciekawienie

Hania

Witaj Nabi w nowym roku!
Jesli nie masz nic przeciwko temu, to chcialabym sie zapytac Ciebie o to jaki masz swoj swiatopoglad ( skoro uwazasz sie za wolnomyslicielke) i na czym go opierasz? Zaciekawia mnie ten aspekt, poniewaz nawet poszukiwania filozoficzno-religijne zazwyczaj ukierunkowuja sie z jakiegos gruntu przemyslen, a nie np. z prozni... Co jest podstawa Twoich poszukiwan i zainteresowan? Czy moglabys mi cos o tym napiasac?
Z uklonami. Hanka Cool

nabi

Witaj Haniu!

Przepraszam za milczenie, mam ostatnio sporo pracy i mało czasu:)

Bardzo trudno jest mi odpowiedzieć na tak zadane pytanie. Łatwiej byłoby mi się ustosunkować do konkretnych kwestii, ale spróbuję ogólnie w skrócie:

Do różnych, swoich i cudzych działań staram się podchodzić na zasadzie "po owocach poznacie ich". Jeśli np. wspieram jakąś organizację, to patrzę na to, w jaki sposób ona działa i jakie są tego skutki. Jeżeli np. karmi głodnych, to drugorzędnym dla mnie jest, czy jest katolicka, muzułmańska, czy ateistyczna. Bardziej mnie obchodzi, co robi, niż w czyje imię.
Co do istnienia/nieistnienia Boga - dla mnie osobiście, nie jest to kwestia istotna. Jeśli ktoś uważa, że "jeśli Boga nie ma, to wszystko wolno" - wtedy musi wierzyć w Boga, żeby wierzyć w dobro. Ja w tej sprawie mogłabym się zdefiniować jako agnostyczka - po prostu nie wiem. Z całą pewnością nie zgadzam się, że "wszystko wolno". Samo człowieczeństwo (czyli możliwość myślenia i współodczuwania, jaką mamy będąc ludźmi) zobowiązuje nas do przestrzegania pewnych praw. Gdyby były niepotrzebne (rozum i empatia), nie mielibyśmy ich. Tu chyba mój punkt widzenia jest zbieżny z buddyjskim. Nie uważam, żeby czynienie dobra ze strachu przed karą Boską i w nadziei na pośmiertną nagrodę, miało jakiś większy sens, choć owoce, nawet przy takiej motywacji, będą dobre. Chodzi o to, żeby poczuć się odpowiedzialnym za to, co dzieje się obok nas. Bardzo podobało mi się stwierdzenie Jana Pawła II: "Bóg powierza człowieka innym ludziom". Niewierzący może to ująć inaczej: "Człowiek sam powierza się innym ludziom" - wniosek jest ten sam - jesteśmy odpowiedzialni za tych, których spotykamy na swojej drodze. Buddysta oczywiście nie ograniczy się tylko do ludzi, ale uzględni wszystkie istoty (i ja się z tym zgodzę).
I to jest chyba, w dużym skrócie, ta "podstawa" od której wychodzę. Dla mnie wynika to z samej istoty człowieczeństwa, niezależnie od religii, czy bardziej szczegółowych kwestii światopoglądowych, w których można się różnić.
Niedługo, jak będę miała więcej czasu i trochę sobie myśli poukładam, wrócę do wątku o buddyzmie, bo jest sporo spraw, w których buddyjski punkt widzenia bardzo mnie interesuje. Mam nadzieję, że nadal będziesz mi cierpliwie odpowiadać! Smile

Pozdrawiam serdecznie
n.

Hania

Bardzo Ci dziekuje, Nabi, za odpowiedz - pomimo innych zajec, jakich masz natlok. Po przeczytaniu Twoich slow doszlam do wniosku, ze masz w zupelnosci racje przyjmujac taki uczciwy sposob na podchodzenie do wielu zagadnien i problemow tego swiata, bez uzasadnien religijnych. Nie kazdy musi je przeciez miec. Agnostycyzm nie jest niczym zdroznym i w gruncie rzeczy daje swobode myslenia i odbierania pewnych spraw. Ja sama uwazam, bedac dodatkowo buddystka, ze calkiem dobrze jest przyjmowanie tego, co sensowne i pozytywne z roznych tradycji wyznaniowych, gdyz przyczynia sie to do "ekumenicznego" poznawania wpolnych potrzeb i rozwiazan. Przy okazji uczymy sie byc takze tolerancyjni, na tyle na ile to jest mozliwe. Jeszcze jeden aspekt Twojej wypowiedzi mnie ujal bardzo, a mianowicie swiadomosc tego, ze jako ludzie myslacy jestesmy odpowiedzialni za siebie i inne istoty czujace, nie oczekujac wcale na to, ze ta odpowiedzialnosc spadnie na kogos poza nami. Czy wiesz,ze to jest jednym z filarow buddyjskich? Buddysci nie szukaja poza soba przyczyn niepowodzen, ale w sobie... Jest to specyficzne w tej postawie filozoficznej. Azeby naprawiac swiat, trzeba umiec naprawiac samego siebie. Tak mysli buddysta.
Ta umiejetnosc jest wlasnie tym, co napisalas na wstepie, cyt." Po owocach ich poznacie". Jak sie okazuje zatem jest kwintesencja wielu religii "zasiewanie ziarna dobroci i zbierania ich owocow", jesli tak moge to opisac... Byc moze tez dlatego latwo mi przyszlo zgodzic sie z Toba i zrozumiec ogolny Twoj tok mysleniowy... Smile

Pozdrowionko.
Hania

nabi

Tak, odpowiedzialność jest tym, co bardzo cenię właśnie w buddyzmie. Człowiek nie jest tam traktowany jak dziecko, które prosi o wybaczenie z lęku przed gniewem, a potem znów robi źle. Jest traktowany, jak dorosły, który po prostu ponosi konsekwencje swoich wyborów i jest za te wybory w pełni odpowiedzialny. Takie podejście jest mi bliższe. Smile

Pozdr.
n.